අනුවේදනීය ආගිය කතාවක්

ඊයේ උදේ දහම් පාසලේ ඉද්දී යාළුවෙක් call කරලා කිව්වා "මචන් ............ගේ අම්මා ගිනි තියාගෙන මැරිලා" කියලා. ඒක අහපු ගමන් මටත් ටිකක් වෙලා මොකුත් හිතාගන්න බැරුව ගියා.

අපිත් එක්ක St. John Ambulance එකේ First Aid Course එක කරපු අපේ වයසේ ගෑණු ළමයෙක්ගේ අම්මා තමා මෙහෙම කරගෙන තියෙන්නේ. එයාගේ නංගිත් St. John Ambulance එකට පස්සේ කාලේ සම්බන්ධ වුණු නිසා එයාලගේ අම්මාවත් අපි හොඳට අඳුරනවා. අපිත් එක්ක හොඳට පුතේ කියලා කතා කරලා ඉන්න ඒ ඇන්ටිට මොකද වුණේ කියලා මට හිතුණා. පස්සේ කෝකටත් තව කීප දෙනෙක්ට මම ආරංචිය කියලා ඒක ඇත්තද කියලා තහවුරු කරගත්තා.

පස්සේ අපේ set එකේ කට්ටියට පණිවුඩේ යැව්වා. හුඟක් කට්ටිය මුලින් හිතුවේ බොරුවක් වත්දෝ කියලා. පුලුවන් තරම් ඉක්මණට ඒ පැත්තේ ගිහින් එන්න තමා කට්ටිය කතා කරගත්තේ. මමත් දහම් පාසලෙන් කලින් ආවා. දවල් අපි කට්ටිය මළ ගෙදරට පිටත් වුණා.

අද රෑට තමා body එක ගේන්නේ කියලා තමා ගෙදර හිටපු කට්ටිය කිව්වේ. ඒ වෙද්දී ගෙදර හිටියේ පොඩිම නංගි. ඒ ළමයා ඉස්කෝලේ 7 වසරේ. ඒ ළමයා හොඳටම අඬනවා. අපිටත් මාර දුකයි ඒක දැකලා.

පස්සේ අපි හැන්දෑවෙලා ආයි ආවා. ඒ වෙලේ අපි අපේ මළ ගෙවල්වලට දාන බැනර් එකත් අරන් ආවේ. ඉතින් ඒකත් දාලා අපි විස්තරේ අහලා බලද්දී ඒ ඇන්ටි වෙනදා වගේම උදෙන්ම නැගිටලා ගෙදර කට්ටියට තේ වක් කරලා, ඊට පස්සේ අන්කල්ට වැඩට යන්න බත් එහෙමත් ලෑස්ති කරලා තියෙනවා.

උදේ 9 ට විතර වගේ bath room එකට ගිහින් ඒකේ තිබ්බ හාෆික් බෝතලේම බීල පස්සේ භූමි තෙල් ඇඟට හලාගෙන ගිනි තියාගෙන. අන්තිමටම වගේ තමා ඇන්ටි කෙඳිරි ගාන සද්දේ ඇහිලා ගිහින් අපේ යාළුවා බලද්දී ඇඟම පිච්චිලා අම්මා වැටිලා ඉන්නවා දැකලා තියෙන්නේ. ඇන්ටි ඒ වෙලේ කියලා තියෙනවා "මට මැරෙන්න දෙන්න" කියලා. ඒ වෙලේම කට්ටිය එයාව hospital එකට අරන් ගියත් වැඩක් වෙලා නැහැ.

හේතුව මොකක්ද කියලා හොයලා බලද්දී දැනගන්න ලැබුණේ මානසික ප්‍රශ්නයක් කියලා. පොඩි නංගි ඉපදුණු දවස්වලම අම්මා ළිඳේ පැනලා මැරෙන්න හදලා තියෙනවා. ඒකට දොස්තර කෙනෙක්ට එහෙම පෙන්නලා බෙහෙත් අරන් හුඟක් කල් බෙහෙත් එහෙමත් ඇන්ටි පාවිච්චි කරලා තියෙනවා

අන්තිමට සිද්ධ වුණේ ගැහැණු ළමයි තුන් දෙනෙකුයි එයාලගේ තාත්තාවයි තනි කරලා අම්මා මේ ලෝකෙන් සමුගත්ත එක. දෙවෙනි නංගි මේ අගෝස්තු A/L කරනවා. පොඩි නංගි 7 වසරේ. ඉතින් ඒ ළමයි දෙන්න කොච්චර මානසික වැටෙනවාද මේ වගේ සිද්ධියක් වුණාම. දැන් ඒ ළමයින්ගේ අනාගතේ ගැන බලන්න අම්මා නැහැ නේද ? ඇත්තටම අපිටත් හරියට කණගාටුයි මේ වුණු දේ ගැන.

ජීවිතේ කියන්නේ සතුට කඳුළ මුසු වුණු අභියෝග, ප්‍රශ්නවලින් පිරුණු තැනක්. බාධක ජයගෙන හොඳින් ඉන්න අයත් ඉන්නවා. ඒ වගේම අනිත් පැත්තටත් කරුණු කාරණා සිද්ධ නොවෙනවාම නෙමෙයි.

අද හැන්දෑවේ අවසන් කටයුතු කරපු වෙලේ මම ප්‍රාර්ථනා කළේ මෙවන් අකල් මරණයක් ආයි ඉපදෙන ජාතිවල ඒ ඇන්ටිට සිදු නොවේවා කියලා...................

ඵේණූපමං කායමිමං විදිත්වා - මරිච්චධම්මං අභිසම්බුධානෝ
ඡෙත්වාන මාරස්ස පපුප්ඵකානි - අදස්සනං මච්චුරාජස්ස ගච්ඡේ

" මේ කය පෙණ පිඬුවක් බඳු යැයි දැන, මිරිඟුවක් බඳුය යි අවබෝධ කොට ගෙන මාරයාගේ පංච කාම බන්ධනයන් සිඳ, මාරයාට නොපෙනෙන තැනට [අමරණීය නිවන් සුවයට] පත් වන්න.