කවුද මේ හර්බජාන් සිං, මන්මෝහන් සිං කියන සිංලා ???

ඉන්දියාවේ පංජාබ් ප්‍රදේශය මූලික කරගෙන ජීවත් වෙන ශීඛ් දහම අනුගමනය කරන පිරිස සරලවම ශීඛ්වරු විදිහට හඳුන්වන්න පුළුවන්. එයාලගේ නමේ අගට අපේ වාසගම වගේ එකතු කරන කොටස තමා සිංහයා කියන අර්ථය එන සිං කියන කොටස. අද ආගිය කතාවේ අවධානය යොමු වෙන්නේ මේ ශීඛ් දහම ආරම්භ වීම සහ ශීඛ්වරුන්ගේ ආරම්භය ගැන.

ශීඛ් දහමේ ආරම්භයට මුල්ම පදනම වැටෙන්නේ භක්තිවාදයෙන්. හින්දු ආගම තුළ එකළොස්වන සහ දොළොස්වන සියවස්වල ඇතිවුණු ප්‍රතිසංස්කරණ ව්‍යාපාරයක් තමා භක්තිවාදය කියන්නේ. ඒ යටතේ සමානාත්මතාවය, සහෝදරත්වය වගේ කරුණු හුඟක් සාකච්ඡාවට වුණා.

ශංකරාචාර්ය

මේ භක්තිවාදයේ ප්‍රථම දාර්ශනිකයා වුණේ ශංකරාචාර්ය. මෙයාලගේ මූලික අරමුණු වුණේ හින්දු ආගමේ වුණු වෛෂ්ණව සහ ශෛව කියන නිකාය දෙක අතර වුණු පරතරය නැති කිරීම. කොහොම නමුත් ක්‍රමයෙන් භක්තිවාදය ඊටත් වඩා දුරක් ගියා. ඒ යටතේ සිදුවූ එක් දෙයක් තමා ශීඛ් දහම බිහිවීම.

ශීඛ් දහම ආරම්භ වෙන්නේ ආගමික ප්‍රතිසංස්කරණ ව්‍යාපාරයක් විදිහට වගේම පංජාබයේ හිටිය මුස්ලිම් සහ හින්දු දෙකොට්ඨාශය අතර සමඟියක් ඇති කරන්න. මධ්‍යකාලීන ඉන්දියාවේ හිටිය අග්‍රගණ්‍ය සමාජ සහ ආගමික ප්‍රතිසංස්කාරකයෙක් වුණු ගුරු නානක් දේව්ගේ ඉගැන්වීම් තමා ශීඛ් දහම බිහිවෙන්න බලපාන්නේ.

ගුරු නානක් දේව්

ගුරු නානක් දේව්ගේ මතය වුණේ ආගම කියන්නේ අදහස්, න්‍යායන් රාශියක එකතුවක් නෙමෙයි ආගමික ගුරු කෙනෙක් යටතේ නිශ්චිත ප්‍රතිපදාවන් සමූහයක් අනුගමනය කරමින් ජීවත්වීමයි කියලා. මේ විදිහට ගුරු නානක් දේව් යටතේ හිටිය අනුගාමිකයෝ ශීඛ් එහෙමත් නැත්නම් ශිෂ්‍යයන් විදිහට හැඳින්වූවා.

වර්තමාන පකිස්ථානයේ බටහිර පංජාබයේ රායි බෝයි දි තල්වන්ද්වලදී (අද ඒ ප්‍රදේශය හඳුන්වන්නේ නන්කානා සහීබ් කියලා) 1469 අප්‍රේල් 15 ඉපදුණු ගුරු නානක් දේව් කුඩා කල හැඳින්වුණේ නානක් රායි නමින්. ඉගෙනීමට අති දක්ෂයෙක් වුණු නානක් සංස්කෘත, පර්සියන් ආදී භාෂාවලට කදිම හුරුකමක් දැක්වුවා. ඒ වගේම ගායනයටත් විශේෂ දස්කමක් දැක්වුවා.

හින්දු චාරිත්‍රයක් වන පුන නූල පැලඳීම පවා ප්‍රතික්ෂේප කළ එතුමා ක්‍රමයෙන් තරුණ වියට ආපු නානක් පවුලේ ව්‍යාපාර කටයුතුවලට උනන්දු නොවී සත්‍ය ඥානය සොයාගෙන යන්න පටන් ගත්තා. ඒ වගේම භාවනාවට විශේෂ ඇලුම්කමක් දැක්වුවා.

එතුමාගේ මේ ජීවන රටාව නිසා පියා සැළකිලිමත් වී විවාහයක් කරදීමට කටයුතු කළත් එතුමාගේ ජීවන රටාවේ වෙනසක් සිදුවුණේ නැහැ. වරක් පියා ව්‍යාපාර කටයුතුවලට ලබාදුන් මුදල්වලින් දුප්පතුන්ට ආහාර ලබාදීම නිසා පියා තදින්ම කෝප වුණා. මෙනිසා මෙතුමාගේ සොයුරියගේ ස්වාමියා සුල්තාන් දෞලාත් ඛාන්ගේ ධාන්‍යාගාරයේ රැකියාවක් නානක්ට ලබා දෙන්නට කටයුතු කළා.

දෞලාත් ඛාන්ගේ ධාන්‍යාගාරයේ සේවය කරන නානක්

1507 අගෝස්තු මාසයේදී සුල්තාන්පූර් ලෝදි නගරය අසළ තිබුණු නදියේ ස්නානය කරන්න යන නානක් අතුරුදහන් වෙනවා. දෞලාත් ඛාන් නානක්ව හොයන්න කිමිදුම්කරුවන් යෙදෙව්වත් පලක් වෙන්නේ නැහැ. දින තුනකට පස්සේ ගං ඉවුරේ ඉන්න නානක් මුලින්ම ප්‍රකාශ කරන්නේ "හින්දූන් කියා හෝ මුස්ලිම් කියා හෝ පිරිසක් නැහැ" කියලා.

ඒ සමඟම ඇතිවන අවබෝධයත් සමඟ හින්දු දහම සහ ඉස්ලාම් දහම අතර එකඟතාවක් ඇති කරන්න නානක් කටයුතු කරනවා. එතන් පටන් ඔහුව ගුරු නානක් දේව් නමින් හඳුන්වනවා. රාජ සේවයෙන් ඉවත් වෙන ගුරු නානක් දේව් මර්දානා නම් සගයා සමඟ "උදාසිස්" නමින් හඳුන්වන ආගමික ස්ථාන වන්දනා කිරීමේ චාරිකාව පිටත් වෙනවා.

ඒ යටතේ පර්සියාව, තුර්කිය, ඉරාකය, මැකාවට ගිය ගුරු නානක් දේව් ඉන්දියාව පුරාමත් සංචාරය කලා. මේ චාරිකාවන් එක්ක ලෝකය ගැන හොඳ අවබෝධයක් ගන්න ගුරු නානක් දේව්ට පුළුවන් වෙනවා. මේ චාරිකාවේදී ලංකාවේ අනුරාධපුරයටත් එතුමා පැමිණෙනවා.

ක්‍රමයෙන් මහළු වියට පත්වෙන ගුරු නානක් දේව් පස්සේ පංජාබයේ කර්තාර්පූර්වලට ඇවිත් එහි ඉදන් ශීඛ් දහමේ උන්නතියට කටයුතු කරනවා. වරක් ඉන්දියාව ආක්‍රමණය කරන මෝගල් පාලක බාබුර්ගේ සිරභාරයට පත් වන්නට ගුරු නානක් දේව්ට සිදුවුණත් එතුමන්ම ඉක්මනින්ම නිදහස් කෙරෙනවා.


වර්තමානයේදී ශීඛ් දහම සකස් වෙලා තියෙන්නේ ගුරු නානක් දේව්ගේ සහ තවත් ගුරුන් නම දෙනෙකගේ ඉගැන්වීම්වල එකතුවකින්. ගුරු නානක් දේව්ගේ ඉගැන්වීම් වුණේ මේ වගේ කරුණු

• ඇත්තේ එක දෙවියෙකි (එක් ඔන්කාර්), ඒ දෙවියන් රූපයකින් සිතා ගත නොහැකිය (නිරන්කර්), දෙවියන් සනාතනිකය (අකල්), දෙවියන් වරද නොකරයි (අලක්ඛින්). විවිධ ආගම් විසින් දෙවියන් විවිධ නම්වලින් හැඳින්වූවද ඇත්තේ එකම දෙවියෙකි. මේ ඒකදේවවාදී අදහස ඉස්ලාම් දහමේ මූලිකම කරුණක් වුණා වගේම වෛදික සාහිත්‍යයේත් තිබුණු දෙයක්

• සියලු ආගම් සමානය. එසේම දෙවියන් එක ආගමික නිකායකට අයත් නොවේ. විශ්ව සාධාරණ ජීවය බෙදන්නාය. "සත්නාම්" හෙවත් සත්‍යයේ නාමයෙන් මුළු ජීවිත කාලය පුරාම කටයුතු කරන්න.

• දෙවියන් සමඟ එක් විය හැක්කේ යහපත් ක්‍රියාවන් මඟින් පමණි. හින්දු දහමේ එන කර්මවාදය ගැන මේ යටතේ පිළිගන්නවා. ගුරු නානක් දේව්ගේ ප්‍රසිද්ධ කියමනක් තමා "වචනවලින් ශාන්තුවරයකු හෝ පව්කාරයකු බිහි නොවේ. ඉරණම් පොතේ ලියා ඇත්තේ ක්‍රියාවන්ගේ ප්‍රතිඵලය පමණකි" කියන එක.

• ප්‍රතිමා වන්දනය ගුරු නානක් දේව් ප්‍රතිමා වන්දනාව ප්‍රතික්ෂේප කළා වගේම සියලුම ආගම්වල තිබුණු බාහිර පුද පූජා විධිත් ප්‍රතික්ෂේප කළා.

• කාන්තාවන්ට ගෞරව කළ යුතු බව ගුරු නානක් දේව්ගේ මතය වුණා. ඒ ගැන එතුමාගේ ප්‍රසිද්ධ කියමනක් තමා "ඔවුන් රජුන්ට හා ආගම් කතෘවරුන්ට උපත ලබා දෙන්නේ නම් කාන්තාවන් පහත් යයි කිව හැක්කේ කෙසේද ?"

• ලෞකික ජීවිතය හැර නොගොස් ගෘහස්ථයෙක් ලෙස ගුරුගේ ඉගැන්වීම් අනුව කටයුතු කර දෙවියන් කරා ළඟා විය හැක.

ගුරු නානක් දේව්ගේ මේ ඉගැන්වීම් "අසා - දි - වාර්" සහ "ජප්ජී සහීබ්" කියන එතුමා විසින්ම ලියපු පොත්වල අඩංගු වෙනවා.

ගුරු නානක් දේව් තම අන්තරගාමියා ලෙස ගුරු අංගද්ව පත් කිරීම

1539 සැප්තැම්බර් 22 දා පංජාබයේ කර්තාර්පූර්වලදී ගුරු නානක් දේව් මිය යනවා. ඊට කලින් තමන්ගේ පුතුන් දෙදෙනා වගේම ප්‍රධාන අනුගාමිකයන් කීප දෙනෙක්ව පරීක්ෂා කරලා බලන ගුරු නානක් දේව් තමන්ගේ අන්තරාගාමියා විදිහට ගුරු අංගද් දේව්ව නම් කරනවා.

හුඟක් දේවල් කතා කළානේ. ඉතිරි කොටස මීළඟ ලිපියෙන්. මේ ලිපියේ නොතේරුණු දෙයක් තියෙනවා නම් කියන්න. දන්න තරමින් උත්තරයක් දෙන්නම්.

මීළඟ ලිපිය එනකම් මේ පංජාබ් ගීතය අහලා බලන්න :)

මේ සටහන ලියන්න පාදක කරගත්තු මූලාශ්‍ර වුණේ

ඉතිහාස ධාරා - 1 කොටස, ක්ෂාවියර් පින්තු සහ ඊ.ජී.මියාල්
ඉන්දියා ඉතිහාසය - II කාණ්ඩය, නරේන්ද්‍ර කෘෂ්ණ සිංහ සහ අනිල් චන්ද්‍ර බැනර්ජි

ප.ලි.: මෙම ලිපි මාලාව ලිවීම අතපසු වූ නිසා එය නැවැත්වූ කොටස්වල සිට නැවතත් ලිවීම ආරම්භ කිරීමට අදහස් කරගෙන සිටිමි. එයට ප්‍රවේශයක් ලෙසට මුල් කොටස් දෙක නැවත පළකිරීමට කටයුතු කළෙමි