බිසෝවරුන් දෙන්න ආපු නායක්කර්වරු උඩරට සිහසුන ඇල්ලූ හැටි - ඉතිහාසයේ අප්‍රකට කතා 12

ලංකාවේ අන්තිම රාජධානිය වුණු කන්ද උඩරට පාලනය ගෙනගිය අන්තිම පෙළපත වුණේ දකුණු ඉන්දියානු සම්භවයක් තිබුණා නායක්/ නායක්කර්/ වඩුග යන නම්වලින් හඳුන්වපු පෙළපත. ඔවුන් ලංකාවේ කටයුතුවලට මුලින්ම සම්බන්ධ වුණු ආකාරය වගේම අවසානයේදී ලංකාවේ සිහසුන දක්වා පැමිණි ගමන ගැනයි අද ඉතිහාසයේ අප්‍රකට කතා තුළින් කතා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නේ.

 දකුණු ඉන්දියාවේ විජයනගර අධිරාජ්‍යය පැතිරී තිබුණු ප්‍රදේශය

මුලින්ම නායක්කර්වරුන්ගේ ප්‍රභවය ගැන හොයලා බැලුවොත් දකුණු ඉන්දියාවට තමා අවධානය යොමු කරන්න වෙන්නේ. 1343 දී දකුණු ඉන්දියාවේ විජයනගර කේන්ද්‍ර කොටගෙන හරිහාර ආරම්භ කරන රාජ්‍යය ක්‍රමයෙන් විජයනගර අධිරාජ්‍යය බවට පත්වෙනවා. ඒ අධිරාජ්‍යයේ ආධිපත්‍යය පිළිගත්තු මදුරා, තංජෝර්, ගිංගි, වෙල්ලෝර්, සෙරිංගපටුන ආදී තෙළිඟු භාෂාව කතා කරපු ප්‍රදේශවල 16 වන සියවසේදී පාලනය  ගෙනගියේ "නායක්" නමින් හඳුන්වපු ප්‍රාදේශික ආණ්ඩුකාරවරු. 

1565 දී නිෂාම් ෂා කියන මුස්ලිම් පාලකයා විසින් තාලිකොට්වලදී සිදුකළ සටනින් විජයනගර අධිරාජයා වූ රාම රාය මියයාමත් එක්ක විජයනගර අධිරාජ්‍යයා බිඳ වැටීම ඇරඹෙනවා. මේ ඒ සමඟම ස්වාධීන පාලකයන් වුණු මේ ආණ්ඩුකාරවරු නායක් යන නමින්ම තම තමන්ගේ ප්‍රදේශවල රජවරු විදිහට පාලනය ගෙන යනවා.

ඊට පෙර විජයනගර අධිරාජ්‍යය තිබුණු කාලයේදී ඉහත දක්වපු තෙළිඟු භාෂාව කතා කරපු නායක් ප්‍රදේශවල ජනතාව වඩාත් දකුණට වෙන්න තිබුණු දෙමළ භාෂාව කතා කරපු ප්‍රදේශවලට සංක්‍රමණය වුණාම ඔවුන්ව හඳුන්වලා තියෙන්නේ වඩුග හෙවත් වඩුක්කන් යන නමින්. ඒ නමේ අර්ථය තමා "උත්තර දේශීන්" කියන එක.

 I විමලධර්මසූරිය රජතුමා

නැවතත් නායක් රජවරු ගෙන කතාවට ආවොත් උඩරට රජවරු මුලින්ම මේ නායක් රජවරුන් සමඟ මිතුරු සබඳතා පවත්වලා තමන්ට අවශ්‍ය කරන යුධ ආධාර ලබාගත් බව පේනවා. ඒ අනුව උඩරට රාජ්‍යය ආරම්භ කරපු I විමලධර්මසූරිය රජතුමාගේ කාලය වන 16 වන සියවසේ අග භාගයේ ඉදන් සෙනරත් සහ රාජසිංහ වැනි රාජ්‍ය කාලවලත් නායක් යුධ ආධාර ලබාගත්තු බවයි පෙනෙන්නේ. 

මේ සම්බන්ධතා වෙනස් මඟක් ගන්නේ සෙනරත් රජ සමයේ. කුසුමාසන දේවියට දාව උපන් කුමාරසිංහ, විජයපාල සහ දේව රාජසිංහ කියන දරුවන් සූර්ය වංශිකයන් නිසා ඔවුන්ගේ අග මෙහෙසියන් සඳහා සම කුලය වෙන සූර්ය වංශයෙන් කුමරියන් අවශ්‍ය වෙනවා. 

ඊට පෙර කෝට්ටේ ආදී රාජධානි කාලවලදී කීරවැල්ලේ නමින් රජ පවුලට නෑකම් කියන පෙළපතකුත් යාපනයේ රජ පවුලකුත් සිටිය නිසා ක්ෂත්‍රීය කුමරියන් සොයා ගැනීමේ ගැටලුවක් නොවුණත් ඒ වෙද්දී ලංකාවේ ඉතුරුව සිටිය එකම රජ පරපුර උඩරට රජ පෙළපත විතරක් නිසා ගැටලුවක් ඇතිවෙනවා.

මේ වගේ තත්වයක් නිසා දේශපාලනික උපාය මාර්ගයක් විදිහටත්, අකීකරු උඩරට රදළ බලය මර්දනය කරන්නත්, රාජාභිෂේක චාරිත්‍රානුකූලව කරන්නත් දකුණු ඉන්දීය ක්ෂත්‍රීය සූර්ය වංශික කුමාරිකාවන් උඩරට රජ කුමාරවරුන්ට ගේනවා. 

සූර්ය වංශය කියන්නේ මොකක්ද කියලාත් කෙටියෙන් දැක්වුවොත් මිනිස් ලොව පහළ වූ පළමු රජතුමා වූ වෛවස්වත මනු සූර්යයාගේ පුතෙක් ලෙස සළකපු නිසා ඔහුගෙන් පැවත එන අය සූර්ය වංශිකයන් විදිහටයි සැළකුවේ. තවත් මතයක් තමා මනුගේ පුතුන්ගෙන් ඉක්ෂ්වාකුගේ මූලිකත්වයෙන් ආරම්භ වුණු පරපුර සූර්ය වංශය වුණා කියන එක. ඒ පදනම මත ඉදලා තමයි ඉන්දියාවේ තිබුණු බොහෝ රාජ වංශ සූර්ය වංශිකයන් කියලා පිළිගැනුනේ.

ඒ හැරෙන්න මනුගේ දියණිය වුණු ඉලාගේ [විටෙක ඔහු පිරිමියෙක් ලෙසටත් පෙනී සිටිනවා] මූලිකත්වයෙන් ඇරඹුණු වංශය "චන්ද්‍ර වංශය එහෙමත් නැත්නම් සෝම වංශය" නමින් හඳුන්වනවා. කොහොම නමුත් වැඩි පිළිගැනීම තියෙන්නේ සූර්ය වංශිකයන්ට.

ඒකට හේතුවක් තමා මනුෂ්‍ය ලෝකයේ පැවැත්ම රඳා පවතින්නේ සූර්යයා මත. ඒ නිසා සූර්යයාගෙන් පැවැත එන්නන් විදිහට සූර්ය වංශිකයන්ට තියෙන පිළිගැනීම වැඩියි. ඒක භාරතයේ විතරක් නෙමේ අනික් බොහෝ ශිෂ්ටාචාරවලත් දැකගන්න පුලුවන්. උදාහරණයක් විදිහට මිසරයේ පාරාවෝ රජුන් සූර්ය දිව්‍යරාජයාගේ පුත්‍රයා වැනි විරුද නාම භාවිතා කරලා තියෙනවා.

ලංකාවේ රාජ්‍යත්වය ආරම්භ කළායැයි සළකන විජය කුමරුත් සූර්ය වංශිකයෙක් වුණු නිසා ලංකාවේ රජ දරුවනුත් සූර්ය වංශිකයන් විය යුතුයි කියන සංකල්පය ඇති වෙනවා. මුල් යුගවල මේ සූර්ය වංශික සංකල්පය එතරම් තදින් සළකා නොලැබුණත් මහනුවර යුගය වනවිට එය රාජ්‍යත්වයේ ප්‍රධාන පදනම බවට පත් වෙනවා.

මහාවංසයේ I විමලධර්මසූරිය රජතුමා ගැන දක්වන්නේ "ගඟසිරි නම් පුරයෙහි සූර්ය වංශයෙහිම උපන් කුමාරයෙක්" කියලා

II රාජසිංහ රජතුමා

වරෙක II රාජසිංහ රජතුමාට ෆ්‍රන්සුවා කැරන් නම් ලන්දේසි ජෙනරාල්වරයා හිතවත් මිතුර යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය කළාම රජතුමා කෝපයට පත්වෙලා ප්‍රශ්න කරනවා තමා සූර්ය වංශෝද්භූත බව දන්නවාද කියලා.

නැවතත් කතාවට ආවොත් ලක් රජුන්ගේ මදුරාපුර විවාහ සබඳතා ගැන සොයලා බලද්දී මහාවංසය දක්වන විදිහට ලංකාවේ මුල්ම රජතුමා වුණු විජය රජතුමගේ අභිෂේකය සඳහා ක්ෂත්‍රීය කුල කුමරියක් අග මෙහෙසිය කළ යුතු වීම නිසා ඒ කුමරිය ගෙන එන ලද්දේත් දකුණු ඉන්දියාවේ මදුරාපුරයෙන්.

දකුණු ඉන්දියාවේ කලින් සඳහන් කරපු නායක් රාජධානිවලින් උඩරට රජුන් විවාහ සබඳතා පවත්වන්නේ මදුරාපුර නායක් පෙළපත සහ තංජෝර් නායක් පෙළපත සමඟයි.

 විශ්වනාථ නායක්

මදුරා නායක් පෙළපත ගැන විස්තර හොයලා බැලූවොත් විශ්වනාථ නායක් යටතේ ආරම්භ වෙන මදුරාපුර නායක් පරපුරේ විශිෂ්ඨතමයා විදිහට පිළිගැනෙන්නේ 1628 බලයට පත්වුණු තිරුමලයි නායක්. 

 තිරුමලයි නායක්

තිරුමල නායක්ගේ දෙවැනියා එහෙමත් නැත්නම් උප පාලක විදිහට කටයුතු කළේ කුමාර මුත්තු නායක්. මේ කුමාර මුත්තු නායක්ගේ පරපුරේ අය දිගටම මදුරාපුර උප පාලක තනතුරේ කටයුතු කරලා තියෙනවා.

මදුරාපුර නායක් පෙළපතේ අන්තිම රජතුමා වුණු විජය රංග චොක්කනාථට පසුව 1732 දී ඔහුගේ අග බිසව මීනක්ෂි පාලනය ගෙනගියත් අභ්‍යන්තර අර්බුද වගේම මුස්ලිම් ආක්‍රමණ නිසා ඒ පාලනය සාර්ථක වෙන්නේ නැහැ.

නැවතත් සෙනරත් රාජ සමයේ වුණු මේ සිද්ධියට ආවොත් සෙනරත් රජතුමා කුමාරසිංහ සහ විජයපාල කුමාරවරුන්ට යාපන රජ පෙළපතට අයිති ඒ වෙනවිට දකුණු ඉන්දියාවේ හිටිය ද්‍රවිඩ කුමාරිකාවන් දෙදෙනෙක් සරණ පාවා දෙනවා. රාජසිංහ කුමරුට මදුරාවෙන් කුමාරිකාවක් ගෙන්වනවා. 

පසුව II රාජසිංහ රජතුමාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වුණු II විමලධර්මසූරියත් මදුරාවෙන් බිසෝවරු ගෙන්වනවා. II විමලධර්මසූරිය රජතුමා ගැන බැලූවොත් ඔහු සිංහල සහ නායක් මිශ්‍ර අයෙක් බව පැහැදිලියි. 

මේ රජතුමාගෙන් පසු රාජ්‍යත්වයට පත්වෙන වීර පරාක්‍රම නරේන්ද්‍රසිංහ රජතුමාටත් 1706 මනාලියක් සොයන්න දූතයන් දෙදෙනෙක් දකුණු ඉන්දියාවේ තූත්තුකුඩිය බලා යනවා. මේ සඳහා ලන්දේසින් නැව් සපයනවා. 

 මදුරේ නායක් රාජ මාළිගාව

ඒ කෙසේ වෙතත් මහනුවරින් ආපු මංගල යෝජනාවට මදුරාපුර නායක් රජතුමා වුණු විජය රංග චොක්කනාථ කැමති වන්නේ නැහැ. ඉන්පසුව සිදුවුණු දේවල් පිළිබඳ මත කීපයක් පවතිනවා. ලාංකික සාහිත්‍ය මූලාශ්‍රවල දක්වන විදිහට

මේ පිළිබඳව සමකාලීන ලන්දේසි මූලාශ්‍ර බලද්දී Cornelis Joannes Simonszoon ආණ්ඩුකරුගේ පාලන වාර්තාවක දක්වන විදිහට රජුගේ අග මෙහෙසිය වඩුග කුමරියක් බවත් ඇගේ පියා පිට්ටි නායක්කර් බවත් දක්වනවා. 

මේ සම්බන්ධ වෙන්නේ උඩරට දේශයේ කටයුතු පිළිබඳ පුවත කියන අප්‍රකට ලේඛනයේ කරුණු සමඟ. එහි තිබෙන විදිහට මහනුවර දූතයන්ගේ ඉල්ලීමට කෝපවුණු මදුරාපුර නායක් රජතුමා වුණු විජය රංග චොක්කනාථ අහනවා.

"තොපගේ රජු අපගේ කුලයේ අයෙක්ද මේ දක්වා අප අතර ගිවිසුමක් තිබුණේද මෙතැන් සිට ගිවිසුමක් වේද තොප බය නැතිව කුමාරිකාවන් ඉල්ලීමට ආවාහුද?"

පස්සේ නගරයෙන් දූතයන් පිටමං කරලා කිසිම කුමරියක් ඔවුන්ට දෙන්න එපා කියලා නියෝගයක් කරනවා. 

ඒත් දුප්පත් පුද්ගලයෙක් වුණු පිට්ටි නායක්කර් තමන්ගේ දුව මහනුවර රජතුමාට දෙන්න කැමති වෙලා රහසේම  රාමේශ්වරම් දූපතේදී දූතයන්ව හමුවෙලා පසුව සිය පවුලත් එක්කම මහනුවරට ඇවිත් දියණියව රජතුමාට සරණ පාවා දෙනවා.

පසුව රජතුමාට පුතුන් නොවුණු නිසා වීර පරාක්‍රම නරේන්ද්‍රසිංහගෙන් පසුව රාජ්‍යත්වයට පත්වෙන්නේ අග බිසවගේ සොයුරා එහෙමත් නැත්නම් පිට්ටි නායක්කර්ගේ පුත්‍රයා ශ්‍රී විජය රාජසිංහ නමින්.

මේ කතාව උඩරට රජුන්ට අපහාස පිණිස ගොතපු කතාවක්ද කියලා සැක පහළ වුණත් කරුණු අනුව විමසලා බලද්දී ලන්දේසි මූලාශ්‍රවලට අනුව මහනුවරින් ආපු මංගල යෝජනාවට මදුරාපුර නායක් රජතුමා වුණු විජය රංග චොක්කනාථ කැමති නොවුණු බව පැහැදිලියි. 

කුල ගර්වයෙන් සිටි මදුරා රජතුමා අහන්නේ මීට පෙර එහෙම සබඳතාවක් තිබුණද කියලා. එහෙම බලද්දී II රාජසිංහ සහ II විමලධර්මසූරිය රජුන්ගේ බිසෝවරුන් ගැනත් ප්‍රශ්නාර්ථයක් මතු වෙනවා.

නායක්කර්වරුන් කුල නීති දේවත්වයෙන් සළකපු පිරිසක් බවයි කියවෙන්නේ. ඒ වගේම නායක් පාලක පෙළපතේ පිට්ටි නායක්කර් නමින් අයෙක් නොවන නිසා ඔහු රාජකීයෙක් නොවන බවත් පැහැදිලියි.

ඒ වගේම ඉහත දක්වපු ද්‍රවිඩ ලිපියේ විදිහට ඔහු දිළින්දෙක් නිසා මීට පෙර ඔහු ධනවතෙක් වෙලා හිටියත් මේ වෙනකොට ඒවා අහිමි වෙලා දුක සේ ජීවිතය ගෙන ගිය අයෙක් කියලා අනුමාන කරන්න පුලූවන්. මේ වගේ තත්වයක් මත තමා පිට්ටි නායක්කර් සහ පවුලේ උදවිය වඩාත් සුවපහසු ජීවිතයක් අපේක්ෂාවෙන් මහනුවරට එන්නේ.

කලින් කිව්ව විදිහට වීර පරාක්‍රම නරේන්ද්‍රසිංහ රජතුමාට පුතුන් නොවුණු නිසා එයාගෙන් පසුව රාජ්‍යත්වයට පත්වෙන්නේ අග බිසවගේ සොයුරා එහෙමත් නැත්නම් පිට්ටි නායක්කර්ගේ පුත්‍රයා. 

නමුත් රජතුමාට ගොවි කුලයේ යකඩ දෝළියක සිටි බවත් රජතුමාට දාව ඇයට උනම්බුවේ බණ්ඩාර නමින් පුතෙක් වූ බව ලන්දේසි ලේඛනවල පවා සඳහන් වෙනවා. ඒ කුමාරයාට රාජ්‍යත්වයට පත්වෙන්න තිබුණු බාධාව වෙන්නේ මව ක්ෂත්‍රීය වංශික බිසවක් නොවීම. ඒ අනුව කුමාරයා උභය කුල පාරිශුද්ධ අයෙක් නොවුණු නිසා සිහසුන අහිමි වෙනවා.

වැලිවිට සරණංකර හිමියන් [පසුව සංඝරාජ හිමියන්]

අනෙක් අතට උනම්බුවේ බණ්ඩාරට සිහසුන අහිමි වෙන්නෙ උඩරට සිංහල රදළ ප්‍රධානීන් නිසාමයි. 1708 දී පමණ ඉදන් අග බිසවගේ සොයුරා මහනුවර වාසය කළා. සරණංකර සාමණේරයන් යටතේ අධ්‍යාපනය හදාරපු මේ කුමාරයාව හඳුන්වන්නේ නායක්කර් හාමුදුරුවෝ කියලා. 

ඒ වනවිට වීර පරාක්‍රම නරේන්ද්‍රසිංහ රජතුමාගේ පල්ලේ ගම්පහ අදිකාරම් වුණු ඇහැළේපොළ මහ නිළමේ (මේ අපි දන්නා ඇහැළේපොළ මහ නිළමේගේ පියා) සමඟ මේ කුමාරයා ලොකු හිතවත්කමක් තිබුණා. 

උනම්බුවේ බණ්ඩාරගේ හොඳම හිතවතා වුණේ ලෙව්කේ දිසාව. නමුත් ලෙව්කේ දිසාව සහ ඇහැළේපොළ මහ නිළමේ අතර එදිරිවාදිකම් පැවතුණා. කිසියම් විදිහකින් උනම්බුවේ රජ වුණොත් ලෙව්කේගෙන් තමන්ට අනතුරක් වෙන්න පුලූවන් කියලා හිතපු ඇහැළේපොළ මහ නිළමේ උනම්බුවේ රජ කරවීමට විරුද්ධ වුණා.

ඒ වෙද්දී රාජ සභාවේ පැවතුණු මේ ආකාරයේ මතභේද නිසා තව තවත් රදළයන් බෙදිලා හිටියේ. ඒ කාලය තුළ රාජ සභාව තුළ නායක්කර හිතැති, නායක්කර් විරෝධී වශයෙන් කණ්ඩායම් දෙකක් තිබුණා. මේ විදිහට නායක්කර් හිතැති කණ්ඩායමක් බිහිවුණේ නායක්කර්වරුන් සමඟ මුදල් ගනුදෙනු කිරීමේ ඇතිවුණු හිතවත්කම්. 

ඒ වගේමයි විශේෂයෙන් උනම්බුවේගේ මව් පාර්ශවයේ ඥාතීන් පවා උනම්බුවේ රජ වෙනවාට විරුද්ධව හිටියේ. මේ වගේ තත්වයක් උඩ නරේන්ද්‍රසිංහ රජතුමාගේ ඇවෑමෙන් සූර්ය වංශික ක්ෂත්‍රීය කුමරෙක් විදිහට පිළිගැනුණු ඒ වගේම සරණංකර සාමණේරයන් යටතේ බුදු දහම ඉගෙන ගන්නා අග බිසවගේ සොයුරාට සිහසුන උරුම කරලා දෙන්න ඇහැළේපොළ මහ නිළමේට අපහසු වෙන්නේ නැහැ. 

මේ විදිහට අග බිසවගේ සොයුරාට සිහසුන හිමිවීමක් ලංකා ඉතිහාසයේ පළමු වරටයි සිදුවෙන්නේ. ඒ වගේමයි මදුරාපුර නායක්වරු අතර පවා ඒ වගේ සිරිතක් පැවතිලා නැහැ. නමුත් මලබාරයේ හිටිය නායක්වරු අතර තිබුණු මරුමක්කාථයම් නීතිය මේ සඳහා අනුබලයක් වෙන්න ඇති කියලත් මත පළවෙනවා.

ඒ අනුව 1739 දී කුසුමාසන දේවිය මූලික කරගෙන I විමලධර්මසූරිය රජතුමා ආරම්භ කළ රාජ වංශය අවසන් වෙලා නායක්කර් වංශික රජ පෙළපතකට සිහසුන හිමිවෙනවා.

නායක්කර් පෙළපතේ ආරම්භක රජතුමා වුණු ශ්‍රී විජය රාජසිංහත් තමන්ට අගබිසවක් ලබාගන්නේ දකුණු ඉන්දියාවෙන්. ඒ වෙද්දී මදුරාවේ තත්වය බැලූවොත් කලිනුත් කිව්වා වගේ මදුරාවේ පාලක විජයරංග චොක්කනාථ මියගිහින් වැන්දඹු බිසව වුණු මීනක්ෂි බලයට ඇවිත් හිටියේ. 

ඒත් මදුරාපුර නායක් පරපුරේ විශිෂ්ඨතමයා වුණු තිරුමල නායක්ගේ දෙවැනියා එහෙමත් නැත්නම් උප පාලක විදිහට කටයුතු කළේ කුමාර මුත්තු නායක්ගේ පරපුරේ අයෙක් වුණු බන්ගාරු තිරුමල නායක් මීනක්ෂිට විරුද්ධව කටයුතු කරමින් සිටියේ. 

මේ කලබල මධ්‍යයේම මදුරාවට එල්ලවුණු මුස්ලිම් ආක්‍රමණයත් එක්ක මදුරාපුර නායක් වංශය අවසන් වෙනවා. මීනක්ෂි අග බිසව සියදිවි නසාගන්නවා. බන්ගාරු තිරුමල නායක තමන්ගේ ජීවිතේ බේරගන්න වෙල්ලයිකුරිච්චි බලකොටුවට පැනලා යනවා. 

අසරණ වෙලා වෙල්ලයිකුරිච්චිවලට වෙලා සැඟවිලා හිටිය බන්ගාරු තිරුමල නායක සහ එයාගේ නෑයන්ට උඩරට රජතුමාට මනමාලියක් යවන්න අවස්ථාවක් ලැබුණු එක ලොකු වාසියක් වුණා. කලින් වගේ ආඩම්බර කතා කියන්න නොගිය බන්ගාරු තිරුමල නායක තමන්ගේ නෑයන් දෙන්නෙක් වුණු රාම ක්‍රිෂ්ණප්පා නායක් සහ නරේනප්පා නායක්ව මහනුවර දූතයන් හමුවට යවනවා. 

අන්තිමට නරේනප්පාගේ තරුණ දියණිය මහනුවර රජතුමාට විවාහ කරදෙන්න කැමතිවෙලා ඒ මඟුලට නරේනප්පා, එයාගේ බිරිඳ, පුත්‍රයන් දෙන්නා, සහෝදරයන් දෙන්නා සහ මස්සිනා ඇතුලූ විශාල කණ්ඩායමක් එක්ක තමා උඩරටට එන්නේ. මේ විවාහයෙන් පස්සෙත් 1746 රජතුමා තවත් මදුරා කුමාරිකාවක් සරණ පාවා ගන්නවා.

කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා

ශ්‍රී විජය රාජසිංහගේ අග බිසවටත් දරුවන් නොහිටිය නිසා රාජ්‍යත්වය හිමිවෙන්නේ අග බිසවගේ වැඩිමහල් සොයුරා එහෙමත් නැත්නම් ලොකු මස්සිනා වුණු කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහට. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහත් තංජෝර් නායක් පෙළපතෙන් බිසෝවරු දෙන්නෙක් ගෙන්වා ගන්නවා.

මේ විදිහට ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ලංකාවට නායක්කර්වරු පැමිණීමත් එක්ක අගනුවර වෙනම වීථීයක් පවා ඔවුන්ට වෙන්වෙනවා කුමාරුප්පේ වීථීය කියලා. බ්‍රිතාන්‍ය යුගයේ ඒක හඳුන්වන්නේ මලබාර් වීථීය කියලා.

කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ සමයේ රජතුමා මරන්න සිංහල රදළයන්ගේ කැරැල්ලක් ඇතිවෙනවා. ඒ වගේමයි නායක්කර්වරුන්ගේත් කුමන්ත්‍රණයක් සිදුවෙනවා. මේ ලිපියෙන් නායක්කර්වරු ගැන කතා කරන නිසා ඒ කුමන්ත්‍රණය ගැන කියන්නම්. අනෙක් කැරැල්ල ගැන ඉදිරියේදී කියන්නම්.

කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමාගේ අග බිසවටත් දරුවන් හිටියේ නැතත් රජතුමාග් යකඩ දෝළියක් වුණු මාම්පිටිය් බිසවට  රජතුමට දාව පුතුන් දෙන්නෙක් ඉන්නවා. ඒත් උභය කුල පාරිශුද්ධතාව කියන ගැටලුව නිසා රජතුමාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා විදිහට නම් කරලා තිබුණේ රජතුමාගේම සහෝදරයා. (නරේනප්පාගේ බාල පුතා)

ඒත් රජතුමාගේ අග බිසවගේ තාත්තා වුණු (රජතුමාගේ මාමණ්ඩි) නාඩුකට්ටු සාමි නායක් උත්සහ කරනවා තමන්ගේ පුතාට රජකම අරන් දෙන්න. කලින් තිබුණු සම්ප්‍රදාය වුණෙත් අග බිසවගේ  සහෝදරයාට රජකම දෙන එකනේ. අන්තිමට රජතුමාව මරන්න නාඩුකට්ටු සාමි කරපු කුමන්ත්‍රණය හෙළිවුණු නිසා රජතුමා මාමණ්ඩිව ලංකාවෙන් පිටුවහල් කරනවා. 

කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමාගෙන් පස්සේ රජවෙන්නේ රජතුමාගේ සහෝදරයා වුණු රාජාධි රාජසිංහ. එයත් සුපුරුදු විදිහටම මදුරාවෙන් කුමාරිකාවන් බිසෝවරුන් හැටියට ගෙන්නුවත් එයාලටත් දරුවන් හිටියේ නැහැ.

රාජාධිරාජසිංහගෙන් පස්සේ සිහසුන උරුමකම් කියන්න හිටියේ අග බිසවගේ වගේම තවත් බිසෝවරුන් කීප දෙනෙකුගේම සහෝදරයා වුණු මුත්තුසාමි කුමාරයා. ඒත් රජතුමාගේ පළමු අදිකාරම් වුණු පිළිමතලාවේ රජතුමාගේ බිසවකගේ සහෝදරියක් වුණු සිරියම්මාලුගේ පුත්‍රයා වුණු කන්නසාමිව සිහසුනට පත් කරවන්න සමත් වෙනවා.

ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමා

රජතුමා පත් කිරීමේ බලය තිබුණේ රාජ සභාවට කියලා කලින් කතා කළානේ. 

කන්නසාමි රජකමට පත්වුණු හැටි ගැන සවිස්තරාත්මකව අපේ බ්ලොග් සහෘදයෙක් වුණු ලහිරු ලියපු ලිපියේ තියෙන නිසා ඒ කතාව මම කියන්න යන්නේ නැහැ. 

ඒ විදිහට ලංකාවේ පැවතුණු නායක්කර් පෙළපතේ පාලනය අවසන් වෙන්නේ 1815 පෙබරවාරි 14 ඉංග්‍රීසීන් සෙංකඩගල අල්ලා ගැනීමත් ඊට පස්සේ මැද මහනුවර සැඟවිලා හිටිය ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමා ඇතුළු බිසෝවරුන්ව පෙබරවාරි 18 වෙනිදා අල්ලා ගැනීමත් සහ අවසාන වශයෙන් මාර්තු 2 වෙනිදා ප්‍රකාශයට පත් කළ උඩරට ගිවිසුමේ තිබුණු මෙන්න මේ වගන්තියෙනුත්

 1815 මාර්තු 2 දින උඩරට ගිවිසුම කියවනු ලැබූ අවස්ථාව

"ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවෝ රජ දරුවන්ගේ ප්‍රධාන තවද මහත් සීලාචාරවූ යුතුකම් කඩ කරන ස්වභාවයකින ඒ තරඟයට ඇත්තාවූ සියළුම අයිතිකම්ද ඊට වැදගත් බලයද නැති කර රාජඟයෙන් බැහැර කරන්න යෙදුනාය. එම ගෝත්‍රයද මවු පිය දෙපක්ෂයෙන් පැවත එන අනෙක ප්‍රකාරවූ නෑදෑයින් හැම කල්හිම සිංහාසනයෙන් දුරු කරන්ඩ යෙ නා සහ සිංහලෙ ආන්ඩු කිරීමට දෙමල වර්ගයට ඇත්තාවූ සියළුම අයිතිකම් නැතිකරන්ඩද විනාස කරන්ඩද යෙදුනු වග මෙයින් එලිදරවු කරනුයැ ..............." 

මේ සටහන ලියන්න පාදක කරගත්ත කෘති තමා ආචාර්ය තෙන්නකෝන් විමලානන්දයන්ගේ උඩරට මහ කැරැල්ල 3 වැනි කාණ්ඩය, ටිකිරි අබයසිංහ, ශ්‍රීමතී දේවරාජ සහ ජී.පී.වී. සෝමරත්න විසින් රචිත උඩරට රාජධානිය කෘතිය. ඒ හැරෙන්න අන්තර්ජාලයෙනුත් කරුණු සොයාගත්තා.