Instant කතා

කාලෙකට පස්සේ ක්ෂණික නූඩ්ල්ස් වගේ පොඩි කතා 2 ක් 3 ක් කියන්න හිතුවේ. කලින් කියපු ටිකකුත් ඇති. ක්ෂණික නූඩ්ල්ස් වගේ කියලා කිව්වේ ඉතාමත් ඉක්මණින් කියවලා ඉවර කරන්න පුලුවන් වෙන කතා නිසා. රස තේරුණොත් හොඳයි නැත්නම් දුක තමා :(

-------------------------------------------------------------------------------------------------

මුල්ම කතාව මෙන්න. මම සාමාන්‍යයෙන් පොදු ප්‍රවාහන සේවාවල යන මහජනයෙක් නේ :) මගේ හොඳ හොඳ බස් කතා කීපයක් ගැන කලින් කට්ටිය කියවලා ඇති. මේ ලඟදී දවසක් මම කිරිබත්ගොඩින් ගෙදර යන්න 234 දෙල්ගොඩ පිටකොටුව බස් එකක නැග්ගා.

මම සාමාන්‍යයෙන් බස් එකට නඟින්නේ ඉස්සරහ දොරෙන්. මොකද පිටිපස්සේ දොරෙන් නැග්ගොත් කනක් ඇහිලා ඉන්න වෙන්නේ නැහැ කොන්දා කෑ ගහනවානේ ඉස්සරහට යන්න ඉස්සරහට යන්න කියලා. ඒ වගේම බස් එකට හුඟාක් අය නඟින්නේ පිටිපස්සේ දොරෙන් නිසා ඉස්සරහ කොහොමත් ටිකක් ඉඩ තියෙනවා.

ඔන්න ඉතින් කිරිබත්ගොඩින් load එකත් අරන් බස් එක පිටත් වුණා. බස් එකේ එච්චර සෙනඟක් හිටියෙත් නැහැ. ඉස්කෝලේ ඇඳුමකින් හිටිය හෙණම නසරානි පෙනුමක් තියෙන කොල්ලෙක් පිටිපස්සේ දොරේ එල්ලිලා යනවා. කොන්දොස්තර කොල්ලා හිටියේ බස් එකේ ඉස්සරහ.

Man ට driver කිව්වා "අර පිටිපස්සේ දොරේ ඉස්කෝලේ යන ළමයෙක් එල්ලිලා යනවා, එයාට උඩට නඟින්න කියන්න" කියලා.

ඉතින් කොන්දොස්තර කිව්වා කෑ ගහලා "ඔය පිටි පස්සේ footboard එකේ ඉන්න ඉස්කෝලේ යන මල්ලී උඩට නඟින්න" කියලා. මේ නසරාණි කොල්ලා කිසිම ගාණක් නැතිව ඔහේ ඉන්නවා බුවාට නෙමෙයි වගේ.

කොන්දොස්තර ටික වෙලාවකින් ආයි පාරක් කිව්වා. මේ නසරාණි කොල්ල නෙමෙයි තඹ සතේකට ඒක මායිම් කළේ. හොඳට පිටිපස්සේ දොරේ එල්ලිලා යනවා. කොන්දොස්තරට මළ උපරිමෙන්ම පැන්නා.

පොර මුළු බස් එකටම ඇහෙන්න කෑ ගහලා කිව්වා " ඔය පිටිපස්සේ දොරේ එල්ලිලා යන චිම්පන්සි මල්ලී උඩට නඟින්න" කියලා.


බස් එකේ ඔක්කොම පිටිපස්ස හැරිලා බලන්න ගත්තා. නසරාණි කොල්ලාටත් වස නෝන්ඩිය. එයා එයාට නෙමෙයි වගේ ෂේප් එකේ උඩට නැග්ගා.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

මෙන්න දෙවෙනි කතාව. මම අපේ ඉස්කෝලෙන් කරපු අසෙනිය කුසුම -2010 බලන්න ගියා කියලා කට්ටිය දන්නවා ඇතිනේ. ඒකේ photos එහෙම බලන්න කැමති අය ඉන්නවා නම් මෙතන කොටන්න.

ඉතින් කාලෙකින් හම්බුණු යාලුවොත් එක්ක අනම් මනම් කියෝ කියෝ ඉද්දී අපේ මාතෘකාව වුණේ පොත් පත් ගැන.


එකෙක්ගේ කටින් කියවුණා "මළගිය ඇත්තෝ, මළවුන්ගේ අවුරුදු දා පොත් කොහොමද ? ඒකේ ඉන්න නොරිකෝ සං දෙවෙන්දරා සං අන්න අන්න නියම චරිත. නියම කතාවක් බන් " කියලා.

මේක අහගෙන හිටපු තව එකෙක් කියනවා "මචං ඔය පොත ලිව්වේ ගීද මෝපසාං නේද ?" කියලා :))


Man හිතලා තියෙන්නේ පොතේ ඉන්න අයගේ නමුත් සං සං කියලා ඉවර වෙන නිසා පොත ලියන්න ඇත්තේ ගීද මෝපසාං කියලා.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

මෙන්න තුන්වෙනි කතාව. මම දවසක් ගමනක් යන්න ඇඳුම් මදින ගමන් අපේ අම්මත් එක්ක පොඩි කතාවකට එකතු වුණා. ඇත්තටම මම හැමතිස්සේම වගේ කොහේ කොහේ හරි යන නිසා ඔය වගේ වෙලාවල්වලට තමා අම්මා මාත් එක්ක කතා කරන්න එන්නේ.


ඉතින් අම්මලාගේ ඉස්කෝලේ Netball team එක චෙන්නායි යනවා එහේ tournament එකකට. ඉතින් නවාතැන් පහසුකම්වල මොකක්ද හුටපටයක්ලු.

ඒක නිසා අම්මා මගෙන් ඇහුවා "පොඩි පුතේ ඔයා දන්න ඉන්දියාවේ ඉන්න යාළුවෝ කවුරුත් නැද්ද ?" කියලා. අම්මා එහෙම කිව්වේ මට ඉතින් මූණුපොතේද අර පොතේද මේ පොතේද ආදී වශයෙන් හුඟා........ක් තැන්වල යාළු මිත්‍රාදීන් ඉන්න නිසා.

ඉතින් මාත් අම්මා ඇහුව එකට උත්තරේ හැටියට කිව්වා "ඔව් ඔව් හොඳ යාළුවෙක් ඉන්නවා" කියලා.

එතකොට අම්මා ඇහුවා "එහෙමනම් එයාගෙන් උදව්වක් කාරියේ ගන්න පුලුවන් වෙයි නේද ?" කියලා.

මම කිව්වා "පුලුවන් වෙයි, බලමුකෝ" කියලා.

අන්තිමට අම්මා ඇහුවා "කවුද ඔය යාළුවා ?" කියලා.

මම හිනාවෙවීම උත්තර දුන්නා "ෂාරුක් ඛාන්" කියලා :))


ඒ පාර අම්මත් හිනාවෙවීම කිව්වා "කෝලම් :))" කියලා

-------------------------------------------------------------------------------------------------

මෙන්න හතරවෙනි කතාව. මට හිතිච්ච එකක් තමා මට ඉන්න සමහර යාළුවෝ ඉංග්‍රීසි සිංහල පටලගෙන ඉන්න පොරවල්. මතකනේ දවසක් මම කිව්වා චීන phone කතාවක්. මේකත් ඒ වගේ කතාවක්.


දවසක් අපි යාළුවෝ set එක කියව කියවා ඉද්දී දැන් කසාදයක් කාරියේ කරගෙන ඉන්න අපේ යාළුවෙක් ගැන කතා කරද්දී මම කිව්වා "ඉතින් man ශිෂ්‍ය භටයා නේ"කියලා.

ඕක අහන් ඉදපු එකෙක් කියනවා මට "උඹට පිස්සුද බන් ඌ කොහෙද ශිෂ්‍ය භට කළේ, ඌ කළේ Cadeting නේ. ඌ Cadet Team එකේ Captain නේ" කියලා.


ටික වෙලාවකින් එයාටම click වුණා ශිෂ්‍ය භට කියන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන් cadeting කියලත්, Cadet Team නැති බවත් තියෙන්නේ Cadet Platoon බවත් ඒ වගේම ඒකේ Captain කෙනෙක් නැහැ ඉන්නේ Sergeant කෙනෙක් කියලත් :))

------------------------------------------------------------------------------------------------

මේ පස්වෙනි කතාව හෙවත් අන්තිම කතාව :) අපි කොල්ලෝ set එක අපේ එකෙක්ගේ තාත්තා නැතිවෙලා අවුරුද්දේ දානේ පිංකමට ගියා. ඉතින් ඒකට කලින් ඉදන්ම ගෙවල් දොරවල් අස්පස් කිරීමේ ඉදන් සියළු කටයුතුවලට ශ්‍රම දායකත්වය දුන්නේ අපේ set එක.


අන්තිමට ඉතින් හාමුදුරුවෝ දානේ අරන් පන්සලට වැඩියාට පස්සේ ඉතුරු වුණු දානේ බඩවල්වලට අස්පස් කරන එකත් අපේ කාණ්ඩේ ඉතාමත් ශ්‍රද්ධාවෙන් භාරගත්තා :))

අපිත් එක්ක ඉන්න සිරා කොල්ලෙක් ඉන්නවා පොරට තියෙන අවුල තමා හිටපු ගමන් ඔය එක එක බඩුවලට කියන නම් මාරුවෙනවා. ඉතින් ඔය දානමය පිංකමේදී කරපු සිරාම විඳිල්ල තමා

දානෙට වැඩිය හාමුදුරුවරු බුලත් කෙළ ගහලා තිබ්බ පඩික්කම් වගේකට අත දික්කරලා මහ හයියෙන් හැමෝටම ඇහෙන්න "මතක් කරලා මේ හෙප්පු ටිකත් හෝදලා පන්සලට ගිහින් දෙන්න. නැත්නම් ආයි දානේ ගේකට පන්සලෙන් හෙප්පු ගේන්න නෙමෙයි" කියන එක :))

පඩික්කමක පින්තූරයක් හෙව්වා හෙව්වා හම්බුණේ නැහැ. කට්ටිය පඩික්කම කියන එක දැකලා නේද තියෙන්නේ ?