බස් [Bus] කතා බස්

මේ කතාවට අදාල සිද්ධීන් වුණේ සඳුදා. ඒත් ඊට පස්සේ internet පැත්තේ එන්න බැරිවුණා modem එක පිච්චිලා. ඉතින් මේක අද තමයි දාන්න වුණේ.

සඳුදා උදේ ඉදන් හොඳටම වැස්ස. ඒක නිසා පෙළක් towns එහෙම වතුරෙන් යටවෙලා කියලා ආරංචි ආවා. කොහොමින් කොහොම හරි හැන්දෑවේ lectures එහෙමත් තිබ්බේ නැහැ.

ඉතින් මම Gym Canteen එක පැත්තේ ගිහින් කට්ටිය එක්ක කියෝ කියෝ ඉදලා ගෙදර යන්න බස් හෝල්ට් එකට එද්දී 5 ට විතර ඇති. පාරේ දිග වාහන පෝලිමක් කිරිබත්ගොඩ පැත්තට. කිරිබත්ගොඩත් වතුරෙන් යටවෙලා කියලා තමා කට්ටිය කතා කරනවා ඇහුණේ. ඉතින් මාත් අපේ ගෙවල් පැත්තට යන 234 දෙල්ගොඩ-පිටකොටුව අපේ ආදරණීය bus එකක් [වෙන නැත්නම්] එනකම් ඇස් දල්වා ගෙන බලන් හිටියා :))

මම කලින් කිව්වේ වාහන පෝලිමක් තිබ්බා කියලා. වාහන යන්නේ නැහැ ඇවිදිනවා වගේ මාර හිමින් තමා ඉස්සරහට යන්නේ. ඔයින් මෙයින් 5.45 විතර වගේ 234 අපේ ආදරණීය bus එකක් ඈත එනවා දැක්කහම මට දුවලා ගිහින් bus එක බදාගන්න හිතුණා.[මොකද 234 bus නැත්නම් මට කිලෝ මීටර 3 ක් විතර පයින් යෑමක් තියෙන නිසා]

ඉතින් bus එකේ කට මට්ටම් වෙන්න සෙනඟ. අර කතාවට කියන්නේ ඇඟිල්ලක් ගහන්න තරම්වත් ඉඩක් නැහැ කියලා. ආන් ඒ වගේ. එහෙම කියලා ඒ bus එකට යන්න ඇරලා හිටියොත් වෙන bus ආවේ නැත්නම් මට කිලෝ මීටර 3 ක් විතර සාම පා ගමන් යන්න බැහැනේ. මමත් දන්න ශිල්ප දාලා bus එකේ ඉස්සරහා දොරෙන් එල්ලුණා.

මෙතැන ඉදන් තමා bus එකේ විනෝද සමය පටන් ගන්නේ. ඉතින් මම ටිකක් වෙලා bus එකේ foot board එකේ ගිහින් අමාරුවෙන් bus එකේ ඇතුළට රිංග ගෙන engine එක හරියට හේත්තු වුණා. මොකද වාහන පෝලිම නිසා bus එක ඉබ්බෙක් ඇවිදිනවාටත් වඩා හිමින් යන්නේ. bus එක ඇතුලේ හදිසි පාන් ඕඩරයක් දාන්න ඉක්මණට රත් කරන පාන් පෝරණුවක් වගෙයි. හුළං ටිකක් වැදෙන්නත් එක්ක තමා මම එතැනට වුණේ.

bus එක හිමින් හිමින් ගාට ගාට යද්දී campus හෝල්ට් එකට පස්සේ හෝල්ට් එකෙන් girl කෙනෙක් bus එකට නැග්ගා. මට එයාව දැකලා පුරුදුයි. ඉතින් මම මගේ history එක search කරන් යද්දී එක පාරටම click වුණා අද උදේ මම Gym canteen එකට යද්දී මම අඳුරන girl කෙනෙක් එක්ක මෙයත් table එකක වාඩිවෙලා හිටියා නේද කියලා. එයත් එක්ක chat එකක් දාන්න හිතුණත් මේ රස්නෙත් එක්ක ඕවා බැහැ කියලා පස්සේ මම හිතුවා. ඒ වෙලාවේ මූණෙන් අතින් පයින් දිය ඇල්ලකින් ගලනවාටත් වඩා වැඩියෙන් දාඩිය ගලනවා.

අන්තිමට ඉතින් හිමින් හිමින් ඇවිත් bus එක කිරිබත්ගොඩ ඊරියවැටිය හෝල්ට් එකට ආවා.

කොන්දොස්තර [මින් ඉදිරියට එම පදයේ වචන කීපයක් ලොප් කර කොන්දා ලෙස දක්වන බව කරුණාවෙන් දන්වමි.] කෑ ගහනවා "කිරිබත්ගොඩ බහින්න කිරිබත්ගොඩ බහින්න" කියලා.

ඉතින් කට්ටිය බහින්න එද්දී කාගෙදෝ කකුලක් පෑගිලා එතැන ගෝරියක්. පස්සේ බහින්න හිටපු කට්ටිය බැස්සට පස්සේ බිම හිටපු කට්ටියට ඇතුළට යන්න බැහැ තව කට්ටියක් දොර ගාව නතරවෙලා.

කොන්දා කෑ ගහන්න ගත්තා "මේ ගොල්ලෝ මොන්ටිසෝරි බබාලා වගේනේ. කවුරු හරි ඇවිත් කියන්න ඕනේද ඇතුළට යන්න" කියලා කට්ටිය ඇතුලට ඔබන්න ගත්තා.

"ඔය bag එකේ අතේ තියන් ඉන්න මල්ලී bag එක කාට හරි දෙන්න. ඔය කොළ පාට T Shirt එක දාන් ඉන්න මල්ලී තව ටිකක් ඇතුළට යන්න. ඔය නිල් පාට සාරිය ඇඳන් ඉන්න මැඩම්ට පස්සට යන්න බැරි නම් යන අයට යන්න දෙන්න" ආදී වශයෙන් කියලා කොහොම හරි කට්ටියව pack කරගත්තා.

ඊට පස්සේ ඉතින් bus එක stand එකට දාන්න හරවන්න ඉන්න වුණා ටික වෙලාවක්. ඉස්සරහින් තිබ්බ car එක drive කරපු man හරවන්නේ නැතිව බලන් ඉන්නවා.

bus එකේ driverට මල පැනල බනිනවා "බූරුවහන්සේලා වාහනයක් හරවගන්න දන්නේ නැහැ. වාහන 3 ක් විතර හරවන වෙලාව මේ" කියලා.

පස්සේ bus එකේ දකුණු පැත්තේ පාර [ stand එකට යන පාර] හිස්වුණු ගමන් driver bus එක හැරෙව්වා. එතකොට තමා ඉස්සරහ හිටිය car එකේ මහත්තයාත් :) car එක හැරෙව්වේ. bus එක stand එකට ඇවිත් එතන හිටිය අයත් දාගෙන ආයි පාරට දාගත්තා.

දැන් තමයි හොඳම හරිය. කිරිබත්ගොඩ පොලිසිය, Udeshi City එක හරියේ ඇළක් ගලනවා ඒක උතුරලා අඩි 3 ක් විතර උසට වතුර. Car වලටත් යන්න අමාරුයි. Motor Bikes එහෙම තල්ලු කරන් යන්නේ. බස් සහ ලොරිවලට විතරයි අවුලක් නැත්තේ.

bus එක හිමින් හිමින් යද්දී ඉස්සරහ car එකක් නවත්තගෙන ඉන්නවා. පස්සේ වතුර මට්ට්ම වැඩි නිසාද කොහෙදෝ car එකේ driver car එක හරවන්න යනවා. ඒකත් ඉතින් හිමින් හිමින් වෙන්නේ.

bus එකේ driver ට මල පැනලා car එකේ driver ට බණිනවා "මුන්ගේ අම්මලාට හැ....." ආදී වශයෙන්.

ඒ අස්සේ bus එකේ මැද හරියේ ඉන්න පොරක් bell එක ගහනවා.

ඒකට බස් එකේ driver ට තව මළ පැනලා "ඕන් මහත්තයෝ මම seat එකෙන් අයින් වුණා. bell එක ගහන හදිස්සිකාරයා ඇවිත් bus එක අරන් යන්න" කියලා seat එකෙන් නැගිටලා පිටිපස්ස බලලා වාඩිවුණා. ඒකෙන් bell එක ගහපු man cool වුණා.

ඒ අස්සේම bus එකේ කොන්දා ඉස්සරහට ඇවිත් සල්ලි ගන්න පේන්නේ නැතිව driverට කිව්වා "අයියේ, ඉස්සරහ light එක දාන්න" කියලා.

එතකොට driver කිව්වා " ආ උඹට මතක් වෙනකම් තමා මාත් හිටියේ. පිටකොටුවේදී කට කැඩෙනකම් මම කිව්වා මේකට light එකක් ගෙනත් දාපන් කියලා. ඒක ගාණකට ගත්තේ නැහැ. දැන් ඔහොම හිටහන්" කියලා. අපිට ඉතින් හිනා :)

අන්තිමට වතුර හොඳටම පිරිලා තියෙන හරියට ආපුවාම එකපාරටම bus එක slow වුණා. ටිකක් වෙලා ගිහින් driver කියනවා "ක්ලච් එකට වතුර ගිහින්ද කොහොදො පෑගුවාට වැඩ නැහැ" කියලා.

මලා මම හිතුවා දැන් වැඩේ හරි අඩි 3 ක් විතර වතුරේ බැහැගෙන bus එකක් තල්ලු කිරීමක් වෙයි කියලා. වාසනාවට එහෙම එකක් වුණේ නැහැ.

මේ වෙලාවේ bus එකේ හිටිය හාමුදුරුවෝ බණ කියන්න පටන් ගත්තා. "මේ driverට බස් එලවන්න තේරෙන්නේ නැහැ. පුලුවන් නම් මෙච්චර වෙලා ඉන්නවායැ" ආදී විදිහට.

හාමුදුරුවෝ නාකි කෙනෙක්. එයාට පේන්නේ පැත්තටනේ වීදුරුවෙන්. මම හිටියේ engine එක හරියේ ඉතින් මටත් ඉස්සරහ පේනවනේ. පුළුවන් තරම් පරිස්සමින් තමා driver bus එක drive කළේ. එතැන අඩි 3 ක් විතර වතුර තියෙන තැන motor bikes එහෙමත් තල්ලු කරනවා ඉතින් කඩන් බිඳන් යන්න පුලුවනැ.

ඒ ටික පහුකරලා ඉස්සරහට ගියා විතරයි ඉස්සරහින් ගියා van එකක් පාර මැද හිටලා. පස්සේ කොන්දයි තව set එකකුයි ගිහින් ඒක තල්ලු කරලා එද්දී driver කෑ ගහනවා " ඈ බන් උඹ මේ bus එකේ කොන්දොස්තර නේද පොඩ්ඩක් බලපන් bus එක ඉස්සරහට ගන්න පුළුවන්ද කියලා".

ඒ වෙලාව් පාරේ ඉස්සරහට වාහන එක පෝලිමකුත් අනිත් පැත්තට වාහන පෝලිම් 2 කුත් ගියා. පාර ඉඩ මදි නිසයි පොඩ්ඩක් බලන්න කිව්වේ.

මේ වෙලාවේම අර මම කිව්වේ අපේ campus එකේ girl මගෙන් ඇහුවා "අයියේ,[බස් හෝල්ට් එකක නමක් කියලා] තව දුරද ?" කියලා.

පස්සේ මම ඒකටත් උත්තර දීලා ඇහුවා "ඔයා කැලණි campus එකේ first year ද ?" කියලා. එයත් ඔව් කිව්වා. පස්සේ ඉතින් එයා බහිනකම් එයත් එක්කත් පොඩි chat එකක් දාගෙන ආවා.

අන්තිමට bus එකේ ආතල් වැඩ රස විඳ විඳ ඇවිත් මාත් අපේ හෝල්ට් එකෙන් bus එකෙන් බහිද්දී වෙලාව 7.45 ට විතර ඇති. පැය 2 ක් තිස්සේ bus එකේ ආවා. අනිත් දවස්වලට නම් උපරිම විනාඩි 30-45 අතර වෙලාවකින් ගෙදර එන ගමන.

අන්තිමට ඉතින් ගෙදර එද්දී පාවෙනවා වගේ සැහැල්ලුයි.